قصه‌گوی خوب کسی است که بتواند:

تجربه فردی‌اش را به شکلی روایت کند که برای عموم قابل درک باشد؛ لحن و تن صدایش را مناسب با محتوای قصه‌اش تغییر دهد؛ در انتخاب کلمات مناسب و آرایه‌های زبانی مهارت داشته باشد؛ زبانی باورپذیر داشته باشد؛ نه تحلیل‌گر بلکه تنها روایت‌گر باشد؛ از خلاقیتهای شخصی‌اش حین قصه‌گویی استفاده کند تا شنونده بتواند صحنه قصه را تجسم کند.